باز هم صحبت از سیاست است. سیاستی که بقول معروف پدر و مادر نمیشناسد. شاید سیاست را اینگونه بتوان معنی کرد که ، سیاست مجموعه ی از افکار، برنامه ها ، راهکارها و راهبردهای پیشرفت یک جامعه بشری است. سیاست در واقع ابزاری است در دست قدرتمندان یک جامعه. ما هم سیاست مثبت داریم و هم سیاست منفی. اما در این دوگانگی سیاست یک نکته قابل توجه است. اینکه بالاخره استفاده از ابزار سیاست درست و بجا در یک جامعه جهانی ، نقش بسیار موثری در راهبرد اهداف یک کشور ایفا میکند. هر کشوری نسبت به جایگاه خود در جامعه جهانی سیاستهایی را تدوین و اجرا میکند. در این راستا ایران دارای سیاستی محتاط گونه ، مثبت اندیش و مصلحانه است ! در حالیکه در نقطه مقابل آمریکا بعنوان سرسخترین دشمن ایران سیاستی کاملاً متضاد را برگزیده است. سرکوب ، خشونت ، قلدری ، زورگویی و یکه تازی از جمله سیاستهایست که آمریکا در مقابله با جامعه جهانی پیش گرفته. هیچگاه نیمتوان انکار کرد که آمریکا به عنوان یک ابرقدرت جهانی همیشه دوست داشته تا کشورهای ضعیف و در حال توسعه را در فشار قرار دهد تا بتواند با کمترین هزینه ممکن به اهداف قدرت طلبانه خود برسد. اما در این سیاست به ظاهر موفق ، حفره هایی به اندازه سوراخ لایه ازن باز شده است.
ادامه مطلب...
